29 Ağustos 2010 Pazar

not

hayatı tıkır mıkır yolunda giden bir insanın ufacık sorunlara verdiği gürültülü tepkiyi özledim.

7 yorum:

Adsız dedi ki...

yok ben almıyim..kafadan dalasım geliyo..
agresifleşmek ruhumu zımparalıyo sonra..
atalet..

Sevgi Gibi dedi ki...

aynı şeyi düşündüm bugün.
ve neden ben diye sordum gene,cevap gelmeyeceğini bile bile üstelik.
neye göre seçildi bu şanslı varlıklar çok merak etmekteyim, bunun da cevabının gelmeyeceğini bile bile..
her şerde bir hayır aramaktan, arayıp arayıp da bulamamaktan fazlaca sıkıldım ben. bari içimdeki asi sussa ona bile razıyım.

uctemmuz dedi ki...

tamam, o da kabulüm, sakin davranabilirim atalet. söz vermiyorum da. yapabilirim gibi.:)


sevgicim sevgicim. bu kadar.:) muck.

.. dedi ki...

herşeyden o kadar "şüphe" duyuyorum ki ben artık. inanır mısın, şu an beni boğan şeyler aslında ufacık sorunlar mı diye bile düşündüm bunu okuyunca.
yok, elbette hayatım yolunda gidiyor değil, hayatım harbiden altüst'e yakın. ama...
beterin beteri var derler ya, belki de öyle mi bakmalı?
aman be ünsüm, gürültülü tepki neye veriliyordu ki? hiçbirşeyden emin değilim, net göremiyorum ki.
biri şu gözlülerimin camlarını temizlese...

uctemmuz dedi ki...

kafası karışıyor insanın burdacığım...ben bu konuda geleneksilliğin güvenli kollarına atıyorum kendimi...hayırlısı, iyilikler olmasını dileyelim. ama azıcık da buraya döküleyim diyorum. çok yapmadım bunu, belki de beni rahatlatır. siz benim kusuruma bakmayın. aslında kimseyi kendimle meşgul etmek istemiyorum ben.

Cici Dükkan dedi ki...

hayatı tıkır mıkır yolunda giden bir insan varsa ona şaşarım, o insan ufacık sorunlara, tepki verirse ona da şaşarım, tepki gürültülü olursa daha da şaşarım,
ama hayatı tıkır-mıkır yolunda olmayıp ta öyleymiş gibi rol kesenlere, sinir olurum.
Onların, başkalarının hayatlarındaki olumsuzluklara, sanki hiç kendi başlarına gelmemiş ya da gelmeyecekmiş gibi yüksekten atıp tutup konuşmalarına da sinir olurum, kendi başlarına bir olumsuzluk geldiğinde ve kazara bunu başkaları farkettiğinde, sanki bu olumsuzlukta kendilerinin payı hiç yokmuş, tamamen dış faktörlerden olmuş gibi davranmalarına daha daha sinir olurum.

Ne alaka ama, yazdığından çağrıştı bişeyler, celallendim işte bende.

uctemmuz dedi ki...

yok yok, bunun altında birikmiş bişeyler var sanırım...ama ben karışmayayım.:) çok hoşuma gitti ayrıca.
hayatı tıkır mıkır yolunda giden insanlar derken...
ya bir insan hayat denen şeyde ne kadar objektif olabilir ki? hele ben şu an tekrar...ayh neyse...yani demem şu: kendi hayatımın dönemleriyle bir kıyaslama yaptım. inanın böyle. zırt pırt pek rahat öfkelenen biriydim. onu özledim. dedim ki, keşke o şu ana göre çok daha huzurlu olduğum zamanlarda olsaydım...o günlere özlem.
ama
yanlış yapmışım. şu an gelecekteki güzel günlerin hayalini kuruyorum. eğer bu vartayı atlatır da sağ salim sevdiklerimle hayatıma dönebilirsem, söz veriyorum sakin, uslu bir kız olacağım.
evet bu.:)