19 Ekim 2015 Pazartesi

hep yol

Günlük tutmanın 'moda' olduğu zamanlardan geliyorum.
Bugün ise her şey farklı, zaman hızlı, yaş ilerledi, günlük filan tutulamaz.

Blog can kurtarıcıdır.
Sen bir şeyler karalayıp, rahatladığını sanırken, o senin için hayatına dair bir arşiv oluşturmuştur.
Sosyal paylaşım sitelerini sık kullanan biri isen, onlar da öyle.

Geçmişe dönüp baktığında önemli, önemsiz ayrıntılar, ki hayatın o ayrıntılardan oluşmaktadır, önüne dökülüverir.

O gün çorba taşmış,
Bir hayal kurmuşsun,
Cidden neşeliymişsin
Başka bir gün hüzün çökmüş yüreğine,
Belli ki kalbinde bir kıpırdanma olmuş.
vs.vs.

Eğer kendine karşı samimi olduysan, kişisel tarihçesini okurken bulacaksın sen'i.
'İyi ki yazmışım, iyi ki paylaşmışım' diyeceksin. 'Nereden nereye geldiğimi gördüm.
Bu da geçer ya Hu
ne demektir anladım.'

Sinameki tipler vardır, affetsinler öyledirler. Ya da affetmesinler, çok da tın.
Fazla yazmazlar, paylaşımları hep cool'dur, genellikle de nadirdir.
Neler kaçırıyorlar, hayatlarını okuyamıyorlar.

Baktığımda hayat çizgisi görüyorum. Düşüşler ve kalkışlar, depara kalkmalar ve rahatlamalar.
Yayılmalar, içe çekilmeler ve hedefler ve yenileri.

İnsanın kendine savaş açması nedir bilir misin?
Kendine savaş açmış şanslı kullardansan eğer, bunun ne derece acı verici bir süreç olduğunu bilirsin.

Bir bıçak alıp kendini kesmen gerekir.
Her yarığın içine bakman.
Bulduklarından sonuç çıkarman.

Birlikte yolculuk ettiğim çok insan oldu.
Kimi hiç büyüyemedi.
Aynı 15'lik ergen modunda kaldı öylece.
Neşeli gibi
Korkusuz gibi
Endişesiz gibi.
Gibi insanlar diyelim onlara, gibi insanlar.

Korkudan ödleri patlarken, bunu kimseye hissettirmemeye çalışmak başka şeydir,
Korktuğunu kendinden gizlemek başka şey.

Bunu yapanlardansan tavsiye verebilirim, yapma.
Kendine yalan söyleme.
Dinlemezsen, sen bilirsin.

Günlük demiştim,
Yol önemli.
Korkmak var.
Yaşamak kolay değil.
Bunlar cepte.

Kendine bakıp, yaptıklarını gördükten sonra kendine dönüp 'aferin sana' diyebiliyorsan, büyük adımdır bu.
Respect.

Sonrasında bir müddet iç dinlenmesi
ve
yola devam.
Daha sağlam, daha kararlı, kendiyle savaşmaya korkanları 'pekala sen burada kal öyleyse' diyerek , saygı duyarak, geride bırakıp.

Ben ileriyi merak ediyorum.
Ümidim ve heyecanım ışıklı olması yönünde.