19 Temmuz 2014 Cumartesi

bireysellik çok güzel, sen de gelsene

ben olmazsam.. kimse yok
ben olmazsam.. hiç bir şey yok
ben olmazsam.. hayatım vallahi korkunç

ne yumuşacık bir su
ne sert bir rüzgar
ne de taş gibi sert olmak
istemiyorum

haylaz, kısa saçlı, en sivri uçlu çakıl taşlarını toplamış
mahalledeki evlerin camına taş atan oğlan çocuğu olmak istiyorum.
şangırrrr sesini duymak beni yeniden ben yapabilir.

zilleri çalıp kaçmak istiyorum.

şişmana şişman
aptala aptal
zayıfa "kilo al biraz" demek istiyorum.

evet.
bütün pisliğim üstümde.
buna bazıları; neşe
bazılar "cıvık beyim, affedersin"
diyebilir.

umursamayacak kadar
mmmmmm...
mutlu?
neşeli?
haylaz?
hayır aslında
öfkeliyim.

her şeye herkese kendime ve kendime

öfkeliyim.

öfke iyidir.
kan yapar.
can yapar.
sarsar.
kendine getirir insanı.

ay! getirmezse de getirmez.
bu kadar faydacı olmak da yorar şimdi.
bir şey getirmesin lan..
çok da tın.

ne bu dünyadan kaçmak isterim
ne bu dünyada yaşamak.
arada kalmışların hikayesi
işte onun sesini severim.

öffff! ke
ve
ağğğğ! lamak
ve
güllll! mek

ve sevmek
ve ayrılmak ve özlemek
ve kavuşamamak
ve yokluk.

varlığın ve yokluğun hepsinde bunlar gizli.

öfke duymuyorsan, git H2O'nın 2'si ol.
insan olmaya başla.
çünkü özün biraz da su'dur.



4 Temmuz 2014 Cuma

***

bazı insanlar huzur verir, bazıları da varolanı alır götürür.
bazıları da var ki.. canı isterse neşe verir, kendi karanlığına gömüldüğünde -sık,sık- seni de içine çeker.
sen izin vermeyi kesene dek.