23 Mart 2009 Pazartesi

dün

Cesur görüntüme rağmen tek başıma sokağa çıkıp bir şeyler yapmaktan hoşlanmam ben. İlla ki yanımda kuaför, sinema, yürüyüş arkadaşı ararım.

Buna rağmen dün öğle vakti aniden bir karar verip evden dışarı fırladım. Az sonra yağacağı belli olan havaya aldırmadan hızlı adımlarla- hatta her adımda daha da neşelenerek- yürüyüp iskeleye vardım.

Artık rutinleşmesi gereken harketlerim hala tekliyor az kullandığım yerlerde.:) Yani vapur jetonu almak, onu delikten içeri atmak, ben bunu her gün yapıyorum edasıyla çıkış kapısına yönelmek ve pat! vapurdayım...

İzmirli olmak diye bir şey var ve gerçek.
Bunu anlıyorum.
seviyorum da...

Her zamanki gibi aklıma anlatacağım şeyden başka bir şey geldi...söylemezsem çatlarım.:)
Bir insanı, şehri, ülkeyi..her neyse işte...doğduğundan beri onunlasın diye sevmek mi daha güzeldir? Yoksa sonradan, eleyerek, kıyaslayarak, kabullenerek, tutularak, seçerek sevmek mi?
Ya...hadi bakalım...

Neyse...

Vapura bindiğimde içimdeki mutluluk duygusu tavan yaptı...Biliyorum gülümsüyordum-umrumda değildi-, biliyorum yanlış anlayan birileri olabilirdi -umrumda değildi-.
İçeri kapalı bölmeye filan girmedim. Bunu düşünmedim bile.
Şöyle bir baktım sigara içen var mı?
Oley! bir kişi var. O zman neden olmasın? Derhal bir sigara yaktım., vapurun kenarına geçtim, her yeri aynı anda seyrettim.

Nasıl mı?
Bilmiyorum...
Ama aynı anda Karşıyaka, deniz, dağlar, iskele, diğer vapurlar, her yeri aynı anda gördüm sanki.
Derhal Ep-met'i aradım. "Ben dedim, gidiyorum" "Nereye" dedi. "Mitinge" dedim. Ay nasıl şaşırdı nasıl sevindi ve nasıl benimle olmak istedi anlatamam.
Çatlasın da patlasın, bugün yalnızım ben. Oley!


Vapur bayraklarla donatılmış, gençler ve kadınlar çoğunlukta. Deniz çok sakin. Hava azıcık açtı gibi. O ara arkamda iki hanımın konuştuğunu duydum, yaşça benden büyükler ve olduğu gibi göründüklerine dair içimde kuvvetli bir his uyanıyor.

Önce merhaba diyorum. Sonra en sevimli halimle" Sizinle gelebilir miyim, peşinize takılsam, hı?" diyorum. Gülerek tamam diyorlar. O andan sonra da beni hiç yalnız bırakmıyorlar sağolsunlar...:))) Miting meydanına ulaşıp, içeri giriyoruz.

Ortam çok neşeli, herkes gülücükler atıyor, kimse kimseyi tanımıyor ama herkes birbiriyle muhabbet ediyor.
Şarkılar coşkuyu arttırıyor.

Sonra klasik beceriksizlikler: Yağmurlu ve kapalı bir havada gereksizce kullanılan sis bombaları her tarafı duman altı yapıyor.
Gelmesi gereken kişi beklenirken konuşan konuşmacılar coşkuyu daha da söndürüyor. Anlamsız sloganlar atmaktan başka bir şey yapmıyorlar...Halbuki o alanı dolduran herkes son derece zeki ve aklı başında...sadece samimi duygularla orada olmak istiyorlar...gaza getirilmeye ihtiyaçları yok. Bu onlrı ortamın gerçekliğinden koparıyor. Tuhaf bir yabancılaşma hissedilen.

Neyse uzatmayayım, sonrası yağmur, gümbürt şakırt hem de...benim iskeleye koşmam tekrardan ve seferlerin akşam saatine kadar iptal edildiğini öğrenince "Ahanda, nasıl dönücem ben şimdi ya" şeklinde panik olmam...sorduğum herkesin bana yardımcı olması sayesinde otobüsle eve dönmem. Otobüsün hıncahıç dolu olması, insanın aynı fikirleri paylaştığı bir otobüs dolusu insanla yolculuk etmesinin muhalif olma duygusunu nasıl körüklediğini tesbit etmem...

Herkes aynı fikirde diyorum arkadaşlar....sinirim bozuldu...:))))

Eve gelince ohhhh...sıcak, oturmak, çay, mutluluk...

Çok güzeldi.
Ben dün'ümü sevdim...:)

10 yorum:

.. dedi ki...

geçen seneki büyük mitinge gitmiştim tandoğan'a. onu hatırladım. tek başıma gitmek istememiştim önce, ama evde miting alanını canlı yayında izlerken coşmuş, sel'i arayıp "ben mitinge gidiyorum, itiraz dinlemiycem" demiştim. naısl güzeldi. aynı senin gibi suratımda yapışık bi gülümsemeyle, tek başıma ama aynı zamanda hiç tek başıma olmadan yürümüştüm kalabalıkta.
onu hatırladım.
seni orada canlandırdım gözümde.
keşke bi mitinge de beraber gitsek..
çok öptüm sabah sabah.

uctemmuz dedi ki...

keşke canım dostum.keşke birlikte gitsek.püfff...nasıl isterim bilsen.:)

kumhavuzu dedi ki...

yav..Üns
zati acaip mitingim gelmiş durumda:)
biliyosun(mu) ben geçe yıl..Tandoğan'da, Çağlayan'da vede izmirdeydim..
Tandoğan'da gruptan neyin kopmuş..tek başıma dolaşmıştım ortalıkta:D
çağlayan'da arkadaşlar vardı
İzmir de Elif..ve kardeşim..
miting sonraları ayrı bir alem:)

başka bir şey..orada olmak
o insanlarla olmak..
hele 8Mart çağlayan..orada başka bi hava vardı..

şu sorun varya..hani şehirle ilgili olan
sırf orada doğdum büyüdüm diye biyeri sevemem ben:)

bide..
senin adına ok sevindim
dünün için
güzellikler yaşadığın ve hissettiğin için:)

uctemmuz dedi ki...

canım kumum...işte ben onların hiçbirine gidememiştim. çok canım kalmıştı. dün hepsinin yerine o alana gittim ben. :) belki de bunun için çok sevindim.:)
öyle güzel ve samimi yazmışsın ki...nasıl seviyorum sizi ben...anlatamıyorum, hep aynı şei tekrarlıyorum işte. kusura bakmayın.:)
öperim tatlım...:)

Adsız dedi ki...

bense..
her yere tek başıma gitmekten çok zevk alırım..

=)

uctemmuz dedi ki...

ha haaa...süper..oysa benim yanımda sürekli dürteceğim, bişeyler göstereceğim biri olmalı. neden ki?
bir de durmadan karşı kaldırıma geçmeliyim. ahmet der ki"karşın geldi di mi?"
bilmiyorum...:)

Zamandan Sızan dedi ki...

kocaman bir aferim..sadece kendinle olmayı göze aldığın ve uyguladığın için..yalnızlığın kıymeti bambaşka..paylaşma kimselerle ;)

uctemmuz dedi ki...

yok yav aferinlik bir şey yok...:)konuşmadan duramıyorum ben, o da tek başınayken tuhaf kaçıyor..:))))
Öperim kıymetciğim..:)

kayipsimurg dedi ki...

hey allam yaa gelde aklın kalmasın şu hatunda.:)
Keyif almışsın, geri de dönebilmişsin ya gerisi mühim değil

uctemmuz dedi ki...

Ha ha haaaa...Koruyucu meleklrim benim..aklınız ben de kalsın, oh da olsun..:))))
Ben geri dönerim sağsalim merak etmeeee...:P