yukarı çık dedi bir ses.
bir basamak daha
bir basamak daha
geç, bulutları geç
bırak dünya aşağıda kalsın
buradan bak bir aşağıya.
birbirlerini yiyorlar dedim
yiyorlar evet dedi
gülümsedi mi, hüzünlendi mi anlamadım.
ben hüzünlendim ama
sadece kısa bir süreliğine
aşağısı güzeldi
yukarısı daha güzel
buradan bakınca her şey önemsiz geldi gözüme
ve çok daha önemli.
yukarısı ışıltılı.
aşağısı yorucu.
ama baktım, yarım kalan işlerim var.
çok güzel sevgiler var
çok güzel bir adam var
çok güzel hayaller var gerçek olmayı bekleyen.
imkanlar var, ihtimaller var.
ve bunları farkedebilen
ne az insan var.
bekle dedim sese
benim işim daha bitmedi.
ben aşağıya
bir süre daha
ha, ne dersin?
gülümsedi.
kendimi aşağıda buldum.
mutluydum.
koştum ona sarıldım.
:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder