ne zorlu bir mücadele Allahım..
elsiz dilsiz bir bebek olarak geliyorsun dünyaya ve her saniyende bir şeyler öğreniyorsun.
kimi ruhlar çitlerine aşık oluyor, rutinin güvenli yollarında ömür tüketiyor.
"cehalet erdemdir."
kimi ruhlar soru soruyor, bazen hiç böyle bir düşüncesi yokken hem de..aniden bir şey oluyor, soru soruyor: "ama neden?"
kimi ruhlar soru sormaya doğuştan meyilli.."kimim ben-nereden geldim-nereye gidiyorum"
benim için bu ara iki önemli soru var.
"neden buradayım"
"ne yapmam lazım"
uçtuğumu sanan sevgili okuyucu, tahmin edemeyecğin kadar yere basıyor ayaklarım.
tek fark her şeyi ilk kez görüyormuşçasına ilgiyle izlemem.
gerisi sabah kahvesi, kızarmış ekmek, şakalar, olaylar olaylar...
rutin günlük hayat iyi ki varsın.
5 yorum:
beni de rutinler yoruyor.. desem.. üçüm temmuzum..
gerisi.. keyifli..
atalet..
öper kocaman o karışık başının tam tepesinden..
ahi yorar ataletim, çok yorar..ama o yüzden hayat kurtarırlar ya, içinden çıkamayacağın dehlizlere atlamaktan korurlar seni, fırsat bulamazsın.:)
üçtemmuz koltuğundan bildirdi.
:)))
öp, çok ihtiyacım var..çok öp.:))bir de mırıldanmama izin ver.
Yorum Gönder