6 Şubat 2012 Pazartesi

merhaba ben, nasılsın

bu ara yorumlarınızı cevapsız bıraktım dostlarım. açıkçası verecek cevabım yoktu.:) arada böyle yaparsam bilin i bundandır, cevabım içime kaçmış olabilir.:)

Hayat çağırdı gittim. Allaha çok şükür mesudum bu gidişten. Bu dünyada başka manzaralar, başka tatlı sükunet ve yorgunluklar varmış, onlarla tanışmak hoşuma gitti. bu şekil tatlı huzurla dostluğumu derinleştirmek isterim.:)

Bıdı bıdı anlatmayacağım. Sadeceşunlar: ev eşyalarını toplayacağımız gün Karşıyaka'ya yağmış kara ve çocukların kartopu sevincine uyandık.:) Üşüdük, acı tatlı anılarla dolu evdeki eşyaları toplarken çok ağladık, başka bir hayata gittikçe artan sevgimizle başlarken Allah'tan hyat rastlığı diledik, Karşıyakalı dostlarla sımsıcak vedalaştık. Kahvelerimiz yapıldı, ellerimize sevgi ve şefkatle verildi, sarılıştık, öpüştük.

Yeni evimize geldik, Kandil günü, yağmurla ve az üşümüş olarak. Yerleştik, manzara bii bizden aldı, sevdiceklerimle ellerimizi birleştirdi, kalbimizdeki pası bir nebze olsun gözyaşı ve kahkahalarla atma fırsatı bulduk.
Sonrası Allah kerim.

Sükunet ve o büyük gize yaklaşmış çocuk ruhumla evrenle aynı anda adım atmaya çabalayacağım. Güzel bir gönül ve akıl dostum var ismi Umut. Onu seviyorum ve O da her neredeyse oradan yazıp sakladığı notlarla bana konuşuyor. Söylediklerini duymaya bayılıyorum.

ve evet...deniz güzel bir şey..her an temizlenmeye çalışan yürekler, samimiyet, gerçek sevgi, fedakarlık da öyle.

Çok sevgiler hepinize :)

Hiç yorum yok: