18 Mart 2012 Pazar

yollar çeşit çeşit

insan kardeşlerim, söylemek istediğim bir iki şey var. o ilk günden beri içimde dönüp duruyor ama zamanı şimdiymiş. asla ve asla kimseyi kırmak, incitmek gibi bir derdim yok. hatta acımı kendime saklamak gibi bir derdim de yok. evet acılar paylaştıkça azalıyor, hadi diyelim azalmadı şekil değiştiriyor, güzelleşiyor desem bana inanın. aynen böyle. ama...

söylemek istediğim şu.
insanın sevdiğini kaybetmesi çok zor.

çok zor.
Allah kimseye vermesin, eyvallah.

ben evladımı kaybettiğim ilk günden beri en çok şuna tepki gösterdim: onun acısını isyan vesilesi olarak görenlere.

hayır, açıkça söyleyeyim buna hakkınız yok.

elbette herkese değil, bunu iyi niyetle de olsa yapanlara söylüyorum.

bunu anne olarak söylüyorum.

ve aslında bu bir marifet değil. yani böyle hissetmem. bu güzelliği de Allah'ın bir takdiri olarak görmekteyim. ve bizim için edilmiş o güzel duaların kabul edilmesine bağlıyorum. O nedenle sizlerden hep helallik istedim. duam da şudur: Allah rızası için hangi kulun hangi kula hayır emeği, hayır duası geçiyorsa o'ndan Allah razı olsun. Çünkü bize çok emek verildi, çok dua edildi. Bu insanların çoğunu tanımıyorum helalleşemem, ben de dualarımla helalleşmeye çalışıyorum.

Canlarım.

Birbirimizi hayatta tutmak ve hayatlarımızın ferah olarak yaşamamıza çabalamak güzel. çok değerli. ah nasıl minnet doluyum bunu yapanlara bilseniz. ama takdir-i ilahi denen bir şey var. insanı kazadan da koruyor, hiç ummadığın anda seni üzebiliyor da. bunu bilemeyeceğimizi anlamış haldeyim.

Allahın bana vermiş olduğu Umut hediyemden ziyadesiyle memnunum. Onu tanımış olmaktan, onu sevmiş ve onun tarafında sevilmiş olmanın tadı daha önceki yazılarımda bahsettiğim şerbettir işte. Bunu ötesi ise İlahi bir aşktır. Bunu da hiç kimsenin hiç kimseye sözlerle anlatamayacağını düşünüyorum.

Vaktinizi aldım, anlatmak istediğimi anlatabildim mi, ondan da emin değilim ama ölümün bizim anladığımız şey olmadığını, yokoluş değil belki de asıl varoluş şekli olduğunu anlarsak hayatımız çok daha güzel ve değerli bir hal alır diye düşünüyorum. hayatta insanca kalmak için çabalamalıyız ama zamanı gelenlere de gereken saygıyı göstermeliyiz gibi geliyor bana. Hakkınızı tekrardan helal ederseniz sevinirim çok, benimki zaten sizin gibi güzel insanlara helal olsun.:)

Çok sevgiler.

4 yorum:

laleninbahcesi dedi ki...

sen cansın, sayende biz Umut^^u tanıdık sevdik.Marifet uzun yaşamakta değiğl, marifet o hayatı hayat gibi yaşamakmış onu gördük öğrendik. Asıl sen helal et hakkını.

uctemmuz dedi ki...

oy canımın içi arkadaşım, kardeşim ve hatta mizah üstadım sağolasın.:) bu acı hikaye güzelliğe dönüşsün istiyorum, çok minnettarım sana .:) öperim ta kalbinden.:)Umut'a olan aşkımı ve saygımı ifade etmekten duramıyorum, aşkını haykırmak istiyor insan.:)

Adsız dedi ki...

Varsa eğer bir hakkım, benden yana sonuna kadar helâl olsun.
O çocuk, o Umut çocuk, bize bile çok şey öğretti.
Sen aşkını haykır Üns'üm.Bunu duyurmaya en çok senin hakkn var..

Seni....Seviyor muyum ne..:))
Ece

uctemmuz dedi ki...

yoksa.. yoksa..seviyor musun beni? :))bence sev, ben de seni seviyorum..hayır ben seni sevdiğim için sevme, buracıkta oluverdiğim için sev.:))o Umut çocuğa, bütün çocuklara, bütün gençlere aşığım. her birini üstadım addettim.:) bana bir kerecik gülümseseler dünyalar benim oluyor.:)
Hakkınız çok üstümde, bilemeyeceğiniz kadar..hep yanımızda oldunuz. kendimi hep bu sayfalara attım, neşeli olmaya çalıştım, aslında öyleydim de..çok güzel yol arkadaşlarımsınız daha ne diyeyim.:)öperim çok saygıyla.;)
,