4 Eylül 2009 Cuma

bu da öyle bir yazı

İnsan cinsinin yazar kısmına hayranım.
Harbiden yazar olanlarına tabi.
böyle kelimelerin coşarcasına aktığı sayfalara, roman, hikaye karakterlerinin dellenip dellenip birbirine ettiği laflara...aforizmalara.
yenilmelerine, zaferler kazanmalarına, aşkı buluşlarına ve sıradan hayatlara.
Yazar kısmının o karakterlere kattığı "ben"lerine en çok.
o en hassas, en gizli yaşanmışlıkları paylaşıvermesine.
hayranım...

ki başımıza aynı şey gelirse ne yapmamız-yapmamamız gerektiğini bize önceden söyleyiverirler.
şaşıp kalırım.

Bir üst derecesi var bu hayranlığımın, şairler.
paylaşmanın kaymak tabakası.
aşkını, öfkesini, deliliğini, özlemlerini, en bencil duygularını anlatan insanlar.
gözüne sokmak için değil, olduğu gibi, kendiliğinden.

Turgut Uyar'ı seviyorum.

5 yorum:

Sevgi Gibi dedi ki...

en kıskandığım varlık türüdür yukarıda saydıkların. vermeyince mabud neylesin Mahmut deyip oyalıyorum ben de kendimi :)
öptüm çok çok çok

uctemmuz dedi ki...

bir soru sana Sevgim...sana verilmediğini düşündüğün o yetenek sana verilseydi, ne yazardın?
ben de öptüm...:)

Sevgi Gibi dedi ki...

çok büyük,bestseller bir yazar bile olmak istemezdim belki ünsüm. tek şu zihnimdekileri yazıp boşaltabilseydim yeterli olurdu.
kendimi ifade edebilmek için ikinci,açıklayıcı cümlelere ihtiyacım olmasaydı keşke. bir söz bile yetseydi yani anlatmaya. he karşımdaki beni anlamak istemedikten sonra gene anlamazdı o başka.
sosyete pazarı gibi karışık vallahi zihnim (ne zaman olmadı ki zaten)o sebeple yorumu burada keser, seni çoooooooook sevdiğimi beyan edip giderim:))

.. dedi ki...

turgut uyar, evet.
"aşkım da değişebilir, gerçeklerim de" demiş midir, demiştir.
sonuna kadar doğru mudur, doğrudur.
şiir ve şair konusuna çok hakim olmamakla birlikte,
gerçekten severim kendisini ünsüm.

üçtemmuz dedi ki...

ya Sevgi boşalmış zihni ne yapıcan? yerine ne koymayı düşünüyorsun? :)))balık gibi mi bakacaksın etrafa? hayırrr...şahsen ben seni böyle dolu zihinli sevmekteyim.anlatamadığını sandıklarını da gayet güzel anlattığını biliyorum.
sen var ya, yazar olsaydın...yani blog-mlog değil şöyle sıkı bir kitap yazsaydın soluksuz okurdum ben.ciddiyim bak...


Kardeşimde külliyatını buldum burdacım.aman aman beni görmen lazım. geceleri geç vakit yatağa yattığımda, açıyorum kitabı, orasından burasından okuyorum. içim gidiyor. nasıl bir yazmak o anlayamıyorum. Türkçe bilmeseydim bile okurdum gibi geliyor...kelimler müziğe dönüşüyor şiirlerin bir yerlerinde, pıtır pıtır dökülüyor sanki.
ya da ben bu aralar o Şairle aynı hissediyorum, bilemeyeceğim.:)