6 Ekim 2008 Pazartesi

Kuzular

Bayram çok güzel geçti.
Umutum ve arkadaşları beni kendilerine hayran bıraktılar.
Şiir yazanlar, deli gibi kitap okuyanlar, film çeken gencecik çocuklar.
İçleri pırlanta, merhametli, akıllı, gerçekten işe yarar bir şeyler yapmaya çalışıyor hepsi.
Bu bahsettiğim grubun yaşı azıcık büyük.
Hem para kazanmaya, hayata tutunmaya çalışıyorlar hem de çölü ormana çevirmeye.
Gurur duydum, mutlu oldum...

Sonra malum...
Karakol baskını...
İçim acıdı...Allahtan sabırlar diliyorum hepimize...

Alakasız gelmesin...
Çok fazla yabancı kanal, dizi, film izliyorum ben.
Bizim çocuklarımızdaki o kalbe bakıyorum, bir de diğerlerine.
Maddi rahatlığın battığı, zarar vererek eğlenen gençler görüyorum genellikle o filmlerde.
Genelleme yapmak yanlış evet.
Ama var böyle bir şey.

İçleri temiz bizimkilerin.
Ülkemizin yaşadıklarına bakıyorum, çocuklara bakıyorum, durmadan dua ediyorum.
Hepsinin bahtı açık olsun İnşallah.
Keşke bizim nesil onlara sadece hayallerinin peşinden gidebilecek şartlar bıraksaydı.
Yapamadık.

Bu günden sonra sırf bu amaçla yaşasa insan mesela...ne kadar da yaşamaya değer bir hayatımız olurdu değil mi?

4 yorum:

uctemmuz dedi ki...

Ama nasıl?
Yani ne yapmak lazım?
Bir aklıbaşında proje Allah rızası için...

Adsız dedi ki...

ben sana katılmadım bu sefer..
genç her yerde genç.. ve heryerde.. temiz.. ve yaratıcı..

filmlerde sakin ve temiz birilerini kullanmamaları doğal.. haberlerde de.. bunların haber olmaması doğal..
kültür artık çekilen acıların kültürü..
bize pazarlanan o..
ama gençlik.. ve hayata o farklı bakış.. o yeni ve yaratıcı ve şaşkın ve kendine güvenen bakış..
o ele geçirilmemeişlik..
kullanılmamışlık.. taviz vermemişlik.. genci genç yapan...
derim..
umutumu ve hepsini öperim..

atalet...

uctemmuz dedi ki...

olabilir, bilmiyorum ki...yazıyı yazarken bir dolu şey geçti aklımdan. bir akşam evvel haberlerde izlediklerimin üzerine bir yabancı kanalı açtığımda tüm hayatları dalgalarda sörf yapmak olan gençleri gördüm.
Bu iyi bir şey mi kötü bir şey mi karar bile veremedim.
Irak var, Afganistan var, bitmeyen savaşların içine doğan çocuklar var.
Yazıdaki tesbitte kızgınlık da var belki kıskançlık da...

Ece dedi ki...

Herkes kendi evinin içini temizleyerek başlamalı temizliğe ya..Bizde de yok mu uç noktalar??
Belki her şeyi tamamlamış olanlar keyfince sürdürüyor hayatını.Sörfünü de yapıyor,ilimini de..Bizde hayata başlamak 1-0 yenilgi ile çoğu zaman,çoğu bölgemizde..

Öpüyorum ben seni.Umut ve arkadaşlarını da..Onların ailelerini de..