özet

ilkokulda 'taşıt'ları öğretirler ya..kara taşıtları, deniz, hava taşıtları..havadakiler hariç hepsini kullanmış olarak geri döndüm.:)))

ayh yoruldum.

bir daha bu küçük şehrin olmayan trafiğine laf etmeyeceğim.
söz.

metro + metro+ minibüs+ otobüs+ metro zinciriyle sevdiklerime ulaştım bir bir.

henüz hedefine ulaşmamış adımlar attım.
bu kadarı bile heyecan vericiydi.
Umarım adımlarımın hepsi tamamına erer.


çok tuhaf duygular yaşadım.
her zamanki gibi uçlarda.

yeni bir şey keşfettim:
birbirini çok seven aileler kadar ruh hastası yaratmaya meyilli bir durum yok dünyada.:)))
bunu keşfettiğimde çok daha düzgün ifade edebilmiştim, şimdi aynısını şeyettiremiyorum, pardon..üstteki cümleyi bir iki kere okumanız gerekebilir yani.:)


blog arkadaşlığı çok kıymetli bir mücevher,yaşayalım, yaşatalım..bir de bunu öğrendim..

Laleciğimle, ataletimle ve Ş'cığımla harika bir akşam geçirdim.
biz dört kadın çocuklar gibi şendik o gece.

huzur buldum.

deniz geçtim, martılara ekmek verdim, içtim, ağladım, korktum, küfrettim, güldüm.

beni görünce bynuma atlayıp sevinen çocuklar oldu, mutluluktan havalara uçtum.
Onlar da geri kalmadılar, koltuğun kenarına çıkıp çıkıp defalarca üstüme atladılar, nedense beni yaşıtları sanıyorlar.:)))

Puzzle yaptım..az bişey ama yaptım..

oğlumu özledim.

Çok özledim.

sonra yine ağladım, küfrettim,güldüm ve sevindim bazı şeylere..

Gece vakti döndüm.

Sonuç:
İyi ki gitmişim..