23 Ocak 2011 Pazar

ilk taşı dikeni olmayan atsın. oki?

dışarılarda dolaştım.
hep kafama göre gezeyim diye atıyorum kendimi dışarı.
amaçsızca ve sadece dinlenmek için yürümek istiyorum.
hiç yapamıyorum.
dün akşamki denemem de, bugünkü denemem de aynı şekilde bitti.
market torbalarıyla geri döndüm, çıktıktan 15 dakika sonra.

ve nikotin sakızının tadı berbat.

bu sayfaya gelip de mızırdanmalarımı sıkılmadan okumuş dostlara teşekkürler.
hep mızırdandım.
hiç içimdekini sizin anlayacağınız dilde yazamadım.
yazmadım.
normal insanlarla iletişim kurabildiğim yer sadece iki internet sayfasıydı bu süre içinde.

ve nikotin sakızının tadı berbat.

biri f. diğeri işte bu blog.
kendimi koşarak attığım yer.
sığındığım yer.
hep neşeli olduğum yer.
eski filmlerden, tuhaf şarkılardan bahsettiğim yer.
güldüğüm, konuştuğum yer.

kimse kimsenin bastonuna-dayanağına el uzatmasın benzeri bir şey demişti...
Taptuk Emre, Yunus Emre'ye..
ben çocukken izlediğim bir filmde.
Yunus Emre odun kırıyordu.
Taptuk Emre Bastonunu koydu önüne.
kır dedi.
Yunus Emre kırmadı.
kır dedi.
Yunus Emre kırmadı.
kır dedi.
Yunus Emre kırdı.
Bastonun bir parçası nehre uçtu.
Taptuk Emre dedi ki:
"Kim emrederse emretsin, kimsenin dayanağını kırma."
şimdi git o nehirdeki asayı takip et. onun vardığı yerdeki kişinin emrine gir.

böyle bir şey hatırladığım.

Allaha çok şükür dayanaklar var.
ben de kendimi aptalca da olsa, korkakça da olsa, sahte de olsa...
bu iki sayfaya attım hep.

ve nikotin sakızının tadı berbat.

neyse...ne kendime ne başkalarına anlatamadığım duygularımı, grapon kağıtlarıyla rengarenk süsleyip belki de sadece kendimin anlayabileceği şifrelerle yazdım.
güldüm.

bazen sevdiğim insanların yaptığı şakalar gibi şaka yapamadığım için üzüldüm.
çünkü neşem tam olarak gerçek değildi ve kendimi bazen zorluyordum. çok zorluyordum.
çok aptalca ve sadece kendimin bildiği komik duygular bile yaşadım.:)

sonra..dünyamın benden çıkıp, bir başkasının denetimine geçmeye başladığını farkettiğimde..
bir dolu gerginlik arasında..
bunu düzeltmek ve bana ait olanı geri almak istedim.
karşı tarafın nüfuz ettiği alanın genişliği kadar zor oldu bunu başarmak.
anlatabildim mi?

elimde kalan ve kurtardığım şey eskisi kadar temiz değil belki.
ama benim.
ve pek çok şeye sahip olup da..
aklı hala başkasının nefes alabileceği tek alanda gözü kalanlara çok sinirliyim.

ve nikotin sakızının tadı berbat.
ama sigaradan kurtarıyor insanı.

ısırgan otunu seviyorsan..
dikenine katlan.

8 yorum:

laleninbahcesi dedi ki...

canım üç temmuzum, nikotin sakızın tadını bilmiyorum ama berbat olduğundan eminim...
o dikenleri kopara kopara ilerliyorsun sen.Hiç merak etme.

uctemmuz dedi ki...

dikenli olan benmişim Lalecim. çok şey demek isterim ama ne yeri ne zamanı.
nikotin sakızını ne zaman ağzıma atsam kendimi tütün çiğneyen kovboylar gbi hissediyorum.:)

.. dedi ki...

berbattır kesin
ama sigaradan kurtarıyor.
bi de kurtarmayanları var.
çiğneyip duruyorsun ama bi .ok olduğu yok.
dayanağı kırmamak gerek evet.
hatta kendi dayanağını kırmaya çalışan birini görürsen, o dayanağı kırmasın diye gidip onu kır daha iyi.
amaaaann.. ne diyorum ben?
öpiym.

uctemmuz dedi ki...

senin dediğinin adı demirden leblebiymiş, eskiler öyle dermiş. ama Allah büyük tatlım, gülümse.
kendi dayanağını kedn yıkmadın di mi? valla gelir seni şöyle hafifçe sarsarım.:) kıyamam sonra, öperim bir de.:)

Adsız dedi ki...

evet dayanak önemli..
kırmayı bırak elini bile uzatmasın kimse..

ve sen grepon kağıdına sar.. başkası satır altına gömsün.. ne farkeder..
biz anlarız anlatılanı..

uzaklaşamamak ne demek biliyorum..

ve kendi geniş alanaından atmaca gibi alan gözzleyenleri de fırsatçıları da..
ve nikotin sakızının tadı berbat ve iyi ki..
buralar var..


atalet..

uctemmuz dedi ki...

uzaklaşamamaktan ötesini de biliyorsun tahminimce ataletim...ben de öyle.
ve diğer her şeyi anlıyorsun.
bu nedenle senin için üzüldüm, kendim için sevindim.:)
iyi ki buralar var.:)

Adsız dedi ki...

ne derler bilirsin temmuz...

Allah dağına göre kar verirmiş, yalnızca başa gelince çekilirmiş ve yalnızca başına geldiğinde bilinirmiş...

buna rağmen uzaktan sana bakınca ve ne zamandır yaşamış olduğun yıpratıcı yolculuğun senden alıp götürdüklerini ya da sana yeni yeni tecrübeler eklediğini gördükçe çok ama çok takdir ediyorum seni...

sen yaz... illede mutluymuş gibi yazmasanda okuruz biz seni...

sigarayı bırakma savaşına devam... ve benden sana.. buna dair tam gaz destek :))

uctemmuz dedi ki...

dünya güzelim dolphincim..inan, bana özel bir durum değil. tarif ettiğin gibi o kadar çok insan var ki. onun için hep ettiğim dualardan biri "Allahım darda nerde kulun varsa feraha çıkar" şeklinde.
iyi haber: sigara içmiyorum şu an.:)
çok sağol güzel sözlerin için.:)