güç farklı farklıdır. bazen para, bazen silah, bazen fiziki bazen de psikolojik üstünlük gerektirir.
öyle insanlar var ki, çok güçsüz görünürler. sevmelik, tatlı dilli, yardıma muhtaç, sevgi dolu bir halleri vardır.
öyle insanlar da var ki, çok güçlü görünürler. net, çoğu zaman keskin br duruşları vardır ve kendilerinden emin, her savaşa atılabilir görünürler.
ilk örnektekiler genellikle ikinci örnektekileri bir güzel afiyetle yerler.
tıka basa, tüküre tüküre yerler.
umurlarında bile olmaz demek yanlış olur, kimi neden ve nasıl yediklerini fark bile etmezler.
güçlü görünen kendni saklamaz. nettir dedik, flu tarafı yoktur, hamlesi önceden farkedilebilir.
oysa diğeri türlü çeşit atraksiyonuyla bilinmezlik doludur. rakibini feci hırpalar.
eğer sana kafayı taktıysa istediğin kadar saklan ondan, kurtulamazsın.
ta ki şu tanımları yapabilene dek.
sen hangisisin.
eğer bu tür bir ıstırap yaşıyorsan büyük ihtimal savaşçı olansın.
yanlış: savaşçı olarak algılanansın.
şimdi seçimini yapmalısın dostum:
aptal değilsin
dürüstsün
sevgin de nefretin kadar gerçek ve temiz.
fedakarsın.
hem de karşındaki insana saygı duyup, onun kişiliğini budamaya kalkmayacak kadar.
sen cidden güçlüsün.
o zaman silahlarını ve stratejini tekrar gözden geçir.
yolun zor yol.
sen silahların meydanda yaşamaya alışmışsın. aksi senin için hile demek. kendine saygı duyman lazım, bunsuz yapamazsın. gözyaşları kendiliğinden gözlerinden fışkırana dek ağlayamazsın. rol yoktur. hayat gerçektir senin için. idealler, ilkeler senin için yazılmış gibidir. dışına çıkamazsın.
ama esnemeden bu savaşı kazanman imkansız. bunu da anlarsın.
ne yapacaksın dostum?
kendine ihanet edecek misin?
kaderine lanet mi edeceksin?
o zaman biraz sus.
susmalısın.
sen sus çünkü unuttuğun bir şey var.
diğerleri.
sus ve onlar hakem olsun.
yavaş yavaş, adım adım sus.
ve bekle.
6 yorum:
şu güç..
akıl sır ermez..
akıl veren çok..
dinleyen az..
yardım etme ..
bilmem..
sanırım ben başı derde girdiği anda..
yalnız kalmak isteyenlerdenim..
bana kimse yaranamıyor..
atalet
ataletciğim..anlatmaya çalıştığım şey çok zorlu bir süreç. daha açık yazamam şu an, bu nedenle anlatmam da zor. yanımda ve manen destekçi olması gereken bir insan ama değil. kendince farklı şekillerde destek oluyor benim ihtiyacım olan şeyi duymak bile istemiyor. sürekli suçlama dinliyorum ondan ve buna rağmen onunl ilişkimi götürmem lazım. kim olduğunu söyleyemem ama tahminindeki kişi değil. çok daha yakın biri bana. her neyse. ben kendi başına dert üreten biri olmadım..şöyle bir düşünüyorum da...geçmişe bakıyorum hayır, sesim yüksek çıkar ama kendimce sağlam kurallara göre yaşarım. elimden geldiğince. o nedenle insanları üzecek zor durumda bırakacak şeylere pek sebiyet vermem. ama başkalarının çıkardığı sorunlar..vaktinde önlem almadığı tehlikelri bertaraf etmek hep bana kalıyor. benim bu zorluğun içinde olduğumu çevremdeki herkes kabul ediyor.ama yapmak zorundasın deniliyor. sakın tuhaf gelmesin. arada bir aferin ya da teşekkür duymak iyi gelirdi.
kimbilir alakasız neler anlattım. iyi geldi.:)
boş ver. demesi yapmaktan daha kolay ama sen gene de boş ver.
he Valla haklısın. boşverince kendiliğinden çözlüyor üstelik.:)
yardım istemiyorum.. sorun çıkarmayın yeter.. dediğim durumlardan biri de.. .. şu senin..
"ama başkalarının çıkardığı sorunlar..vaktinde önlem almadığı tehlikelri bertaraf etmek hep bana kalıyor"
dediğin bölüm..
öperim çokça..
atalet..
yettiniz lan sizi bana sayıyla mı verdiler diye haykırara üstüme gelen son kişiye haykırdığımda...ağzımdan çıkacağını tahmin bile edemeyeceğim lafları o ilk defa gördüğüm kişiye bağırdığımda..hıı hakkaten çok hırpalamışlar beni diye düşündüm ataletim.:)
kendime şaşırdım, o kişiye üzüldüm ve ona bir şekilde haber yolladım:"kulağına küpe olsun, her yüzü gülümseyen kişiye çatmaya kalkmasın, o kişinin sabrının son damlası olabileceğini aklında tutsun bundan sonra" dedim.
ama cidden üzüldüm.
başkalarının yediği haltları temizlemekle vakit geçirmek cidden çok hırpalayıcı.
Yorum Gönder