29 Mart 2010 Pazartesi

:)

gece yarısından sonraki saatlerin gel de yaz n'olur ısrarına dayanamadım ben.
öyle güzel çağırdı ki...

son günlerde ne mi yapıyorum dostlarım?
:)
arada bir evden çıkıp "çarşı" tabir ettiğimiz şehir merkezine yürüyorum. hatta bazen dönüşte de, bana çok uzun gelen yolu yürüyorum. Orada burada çiçek açmış meyve ağaçları oluyor. Geçtiğim yol zaten güzeldir, geniş bir caddenin bol ağaçlı, bol yeşillikli kenarcığından yürürüm. Yorulursam orta noktada durup banklara kuruluyorum, bir sigara molası. Sonra kaldığım yerden yürümeye devam.:)

Çocukluk şehrinde yaşamaya devam etmek bazen çok güven verici. Şehrin yıllar içinde değişimini izlemek insanı şaşırtıyor. Hala tanıdık kalan yerleri insanı gülümsetiyor.

Hava burada da güzelleşti sayılır. Çarşıya vardığımda her yer hıncahınç insan dolu oluyor, yürümek bile sorun...ama güzel. sanki herkes birden baharın gelişini görmeye çıkmış gibi.

ayrı kaldığımda çok özlediğim dostlarımı görmeye çalışyorum. bazen çok hoşuma gidiyor, bazen kafam götürmüyor açıkçası. Kafamın içi, aklım...işte o şey, bizi yorup düşündüren, depo yapan yer neresiyse yani o hala biraz yorgun. Ama gün geçtikçe toplanıyor, seviniyorum.:)

İnşallah yeni bir hayat başlıyor sanki, umarım öyledir ve güzel olur, dingin olur...

Bütün bu süreçte yapmak istediğim onlarca şey olduğunu düşünüyordum...
kitap okumak,
desen çiziktirmek,
yeniden okul okumak,
boncuklar, ipler, rengarenk herşeyle karışmak,
fuzuli uyumak
filan gibi...
Şu an bakınca sadece dinlenmek istediğimi görüyorum.

azıcık sakinleşmek istiyorum.
hatta
yüksek sesle konuşmayı,
hızlı yürümeyi
hemen cevap vermeyi
ve ortalarda fazla görünmeyi bile
istemiyorum.

Bu arada...
en önemlisi...
hazır saki sakin yazarken söylemek istediğim bir şey var.

Çok teşekkür ederim...
burdacığım sana...ve hatta Sel'e...Funda'ma, Laleciğime, Kıymet'e,Alper'e, atalet'e,bacon'a, Ece Ablama...

her birinize çok teşekkür ederim.
Hiç bir zaman anlamanızı istemeyeceğim kadar zorlandım.
Öylesine destek oldunuz ki.

Hepiniz sağolun.
Her satırınızdan, bana destek olmak için yazdığınız her harften dolay minnettarım.

Eğer azıcık bile size yük olduysam, ne bileyim bilerek bilmeyerek kalbinizi kırdıysam...n'olur beni affedin.

Duygularımda çok iniş çıkış yaşadım, yaşıyorum.

Yeniden teşekkürler umarım bana gösterdiğiniz dostluğu hayat size fazlasıyla göstersin...:)

9 yorum:

.. dedi ki...

bi git sabah sabah ağlatma insanı yaaaa.....
deli.. yük olduysaymış, kırdıysaymış......
o değil de, perşembeden beri seni aramak var aklımda. perşembe arıyamayınca cuma günü iş yerinde defterime not ettim Ünsü ara diye. aradım mı? yoo..
niye, ben de bilmiyom. uyuzum biraz.
dur yazacam daha.
geliyorum
8)

laleninbahcesi dedi ki...

Yük olmak mı? sen neler söylüyorsun kujum( bir türk sineması repliğidir)

Sen iyi olmaya bak...

Her şey çok ama çok güzel olacak. Hayat en ümitsiz deddiğin yerden başlar çünkü.

Çocukluk şehrimde değil doğduğum şehirde yaşıyorum ve ikisine de deli gibi aşığım...

uctemmuz dedi ki...

seviyorum sizi.:)
kuju çok hoşuma gitti.:))

Adsız dedi ki...

hehe ben başlığı sevdim.. diş diş gülümsemiş =D..

dinlenmekten çok nekahat gibi anlattığın.. yavaş yavaş usul usul yaşa sen..

atalet..

uctemmuz dedi ki...

:) galiba öyle, nekahat yani.
şimdi de deniz göresim var ataletciğim, bakalım hayırlısı.:)

Zamandan Sızan dedi ki...

Tatlım tanıdık sokaklar gibisin sen de benim için..

uctemmuz dedi ki...

:)sağol Kıymetim.:)

Ece dedi ki...

Evinde misin nihayet?

Dostluk dedigin,uzun zaman sessizlikten sonra da kaldigi yerden devam edebilmek degil midir!

Sevgiler canim.

uctemmuz dedi ki...

cuk, evde değilim tatlım.:)İzmirdeyim şimdilik. dostluk elbet kaldığın yerden devam edebilmek, aklına başka şey gelmesin zaten Ececiğim.öptüm çok çok.:))