8 Mayıs 2013 Çarşamba

yaşanılanlar, bir hikaye ve bir film

derin bir nefes al, kendini özgür bırak ve ak;

insan bazen kendini öyle büyümüş hisseder ki; an'a geri döndüğünde hayat ona ufacık görünür.
sorunları gereksizdir..önemsizdir, değersizdir.
bu his tehlikelidir.
ama şimdi konu bu değil.
bir kalıba, bir hikayeye ya da bir kadere..her neye doğmuş olursak olalım
önümüzde engeller var.
bizi dışarıda bedenimizle, içimizde ruhumuzun kodlanışıyla sımsıkı tutan engeller.

başka insanların bir kısmı bizim için engelken
biz de başka insanların bir kısmı için engeliz.
ve tersi..
destekçisi.

sakin ol okuyucu, büyük bir ihtimalle bu yazıdan hayatın anlamına ulaşamayacaksın.
belki de birlikte bir adım atarız onu da bilemem.
içimde ne var, onu anlamak için yazıyor değil miyim.

aynı şeyleri yaparak, farklı bir sonuca ulaşamayız dedi film.
boktan öte bir şey ol, dedi hikaye...ve varlığının anlamını keşfet dedi.
ve yaşadıklarım bana...ne dedi? ne dedi?

anılar bir sakinleşse ve bana fısıldamaya başlasa.
net olsa.
ama olmayacak çünkü o zaman zaten sınırı aşmış olacağım.

hayır, kendimi tutmak yok.

önümüze değerli bir seçim anı geldiğinde
hangi yolu seçeceğiz
o kadar çok farklı düşünce sistemi var ki...
güvenli olan
ahlaklı olan
dine uygun olan
öğretilere uygun olan
akla uygun olan
çıkara uygun olan bile var..bunu çizdi gönlüm daha söylerken.

kalbimiz hep mi doğruyu söyler
aklımız bizi yeterince koruyabilir mi hayattan?
hayat korunulması gereken bir şey midir?
o zaman niçin yaşıyoruz?
kabuğunun içinde kalacaksan
o kabuk zarar görmesin diye en derine saklanacaksan
hayat bunca duvarı neden yıkmaya çalışıyor?

sorunları çözmek için uyumlu mu olmak gerekir?
sorun sahibini tedavi etmek benim görevim mi?
yok saymak?
ezmek?
yenmek?
yok etmek mi lazım?

diyelim sen kıskanç kişiliklerden hoşlanmıyorsun
hayat hep onu çıkarıyor karşına.
çözüm nerede?
ne yaparsan bu aşamayı geçeceksin?

ben dar kafalı ve kuralcı insan sevmem misal
hele hayatımın bir kısmı onun kontrolü altındaysa..
karşıma ne zaman böyle biri çıksa...
aynı modelin geçmişte karşıma çıkmış olanıyla
çatıştığımı
yenildiğimi
daha üst level'a atlayıp
daha sıkı bir kuralcıyla daha sıkı bir sorun yaşadığımı görüyorum.

bir önceki kuralcıya dönüp baktığım zaman..bana basit ve anlamsız görünüyor..ve dediklerim gerçekleşmiş oluyor..o da bana üzüntüyle bakıyor..keşke seni dinleseydim diyor bana. ikimiz de yenilmiş oluyoruz. o özgürleşme fırsatını kaçırmış oluyor, bense daha sıkı bir kuralcıyla boğuşuyor oluyorum.







Hiç yorum yok: