gitti...
kitaplarını, filmlerini, not defterlerini, fotoğraflarını, araba koleksiyonunu, defterlerini, giysilerini, eli değmiş eşyaları bırakıp gitti.
anıları, şakaları, gülmeleri, bağrışmaları, ağlayarak birbirmizi anladığımız anları, bakışmalarımızı, sevgimizi, hayallerimizi, denizi, kedileri, köpekleri, kuşları bırakıp gitti.
çok kıymetli hard diskini, inanılmaz şarkıları, paracı olmayan insanlar oluşan bir dünya özlemini, konserleri, itlere(insanca davranmayan insanlar) duyduğu hayranlıkla bezeli öfkeyi, fotoğraf makinesini bırakıp gitti.
binlerce fotoğraf karesini, kendi çektiği bir kısa filmi, onu tanıyanlarda -yaşı kaç olursa olsun- saygınlık hislerini bırakıp gitti.
bizi bırakıp gitti.
beni bırakıp gitti.
tam bir savaşçıydı.
yaşamadan bilemeyeceğiniz kadar.
bana son yazdığı satırlar şunlar oldu:
"Ben ayarımı bilirim anne."
Ayarını bilirdi benim oğlum..
O ayarı ona verenlerden biri olarak, bu ayar işiyle kafamı bozduğum için kendime çok kızsam da, ayarını bildiğim için ona hep saygı duydum.
ve konu şu an ayar meselesi değil.
Çok sevdi, çok sevildi.
Saygı gösterdi, saygı gördü.
Hep bizi düşündü.
Beni, babasını, dayısını, annanesini ve o çok sevdiği arkadaşlarını.
Okulunu.
Beşiktaşını.:)
kitaplar okudu. Sular gibi okudu. Filmler izledi. Yutarcasına izledi.
Ekşideki son entry'si
Hiç bir yere yetişmesi gerekmeyen aceleci başlığına yapılmış..
onun entry'si :
Panik atak. :)
Çok sevdim onu, biliyorum o da beni sevdi.
Takımdık, iyi bir takım.
Bir bakışla anlaşan,
birbirni etkileyen
kızan ve saygı duyan
seven ve bağlı bir takım.
Çok şey öğrendim ondan.
Neşeli şarkılar, hüzünlü şarkılar, kitaplar, ama en önemlisi yeni bir bakış açısı.
Arkadaşlarıyla aileyle konuşuyoruz.
bize neler anlattı diyoruz.
Bunları şu an yazmak istemiyorum.
Allaha şükrediyorum bana o muhteşem hediyeyi nasip ettiği için.
Onu tanımak yaşayabileceğim en güzel şeydi.
Bu dünyadaki hiç bir şey, hiç kimse bize ait değil.
Parmağımız bizim değil.
Ve dışarıdaki tüm çocuklar, tüm gençler, tüm insanlar onun gibi değerli.
Biz değerliyiz.
Bana bunları hatırlattığı, öğrettiği için çok saygım var ona.
Sevgiler canlarım.:)
9 yorum:
susuyorum sadece.
8/
Ünsal'ım , sen sizi özetlemişsin sanıyorsun ama kocaman dünyanızı gözümüzün önüne sermişsin... Tanımadığıma daha da üzgünüm şimdi...
Teselli olamayan biriyim ben, ne deseler teselli olmam onu kendim halletmem gerekir... Sende öylesin... Bu tür cümlelere ihtiyacın yok. Ama duyduğun acıyı sonuna kadar yaşa ki, sonrası yaşadıklarının, paylaştıklarının güzelliğini gölgelemesin... Sana diyorum ki Ünsalcım kendini bi bırak, tüm kaslarını bir gevşet..Ben böyle yapmadım Annem giidince sonra 10 yıl boğazımda bir şey kalmış gibi dolaştım...
Seni çok öpüyorum
daima ablan...
hayatı gereğinden fazla ciddiye alan bir gerizekalıyım ben. hislerim gerçek, yaşadıklarımı renklere boyamayı seviyorum. ama elimde kalan somut tek şey anılar şimdi.
tek başımayım.
yeniden ayağa kalkmak istediğimden emin değilim.
çok kez yaptım, vazgeçmek daha onurlu geliyor bana.
şu an böyle.
bilmiyorum, hayırlısı.
hayatı gereğinden fazla ciddiye alan tek gerizekalı sen değilsin, bunu bilmek hiç bir işine yaramaz, biliyorum ama... acını anlayamayacağını bilen, yine de sana iyi gelebilecek bir şeyler söyleyebilmeyi hayal eden bir gerizekalı olarak, en azından yalnız değilsin demek istedim.
herkesin kuyusu kendine derin demişler. kendi kuyularımızda yalnız bile olsak, yanımızda başka kuyularda birileri var işte.
ayağa kalkmak isteyeceğin vakte kadar otur ünsüm. nasıl olsa kalkacaksın, şüphem yok.
İlk defa ne yazacağımı bilmeden, şu boş yorum kutusuna dakikalarca baktım. Dün geceden beri, dilimden dökülmeyen beynimin konuşmalarını yazamadım.
Belki bir araya geldiğimizde-çok istiyorum bunu- konuşmadan da anlaşabiliriz.Bütün acıyı üzerinden alabilseydim keşke..
Lâle'nin dediği gibi; kendini biraz bırakabilsen keşke..
Sen zaten ayaktasın canım.
Ben de 'her zaman ABLAN'ım, biliyorsun
Öpüyorum sımsıkı sarılıp.
üÇ TEMMUZUM benim, şu an da tek düşünmen gereken kişinin sen olduğunu bilmelisin...anlamalısın
Çok öpüyorum seni
Ben sana sevgiler diyorum.Iyi ki varsin diyorum birde seni seviyorum diyorum.Bide kocamaann öpüyorum
mutluluk paylaşıldıkça çoğalır denir ya, acı da azalabilse keşke.
seni seven herkes, hepimiz birazını alabilsek senden.
sende acı bitse, sadece anı kalsa.
yok yok...hayır..keşke ben bunu yapmasam üzüntümü size de yansıtmasam. amacım bu değil ki. sadece yazarken rahatlıyorum, bu blogu seviyorum. amacım yeminle sizi üzmek değil.
ben cidden huzurluyum üstelik. sadece o yokluk duygusunun azalıp aslında hiç bir şeyin yokolmadığını anladığım güzel anların gelmesini bekliyorum.
ama hemen olmaz ki.
azıcık azıcık, yavaş yavaş olacak, inanıyorum.
güzel bir şeyler yapabilmeyi umuyorum, o zaman rahatlıyacağım. yanına sevinçle gitmek istiyorum.
ve hayatımda olduğunuz için çok seviniyorum.:)
Yorum Gönder