Yeteri kadar zaman geçip ölülerini başkaları unuttuğunda, oh nihayet, şükür sonunda, sen ölülerinle başbaşa kalabilirsin.
İşin ironik tarafı şu ki; tam bu yalnızlığın şükrü için başını kaldırmışken, bir insana da ihtiyaç duyabilirsin.
ama yoklar, gittiler.
onlar için olağan yas süresi bitti.
hatta onların gözünde senin için de bitmeli. sana izin verdiler, doyasıya kullansaydın.
sittiret.
kısa sürelidir bu ihtiyaç anı, hemen sonrasına kendine dönüp, oha be hakkaten başbaşayım demenin manyak sevincini gerçekten, ta içinde, en derinde yaşayabilirsin.
bu vartayı da atlattık. onları başarıyla savuşturduk.
şimdi canlarım, gerçekten başbaşayız.
İnsanlık halleri bunlar, yaşanmadan ne hissetireceği bilinmez.
yaşamanın en güzel tarafı budur.
