kaç yaşında olursan ol...neler yaşamış olursan ol...büyümeye başladığında canın yanacak.
tohumun çatlaması gibi, ağacın filiz vermesi gibi
bir yerlerin yırtılacak, kırılacak ve acıyacak.
yalnız olacaksın.
ya da yalnızım sanacaksın.
sana ikisi de aynı şeymiş gibi gelecek.
oysa yalnız değilsin.
ilk defa kendi başına, sadece seni ilgilendiren bir karar vermen gerektiğinde
büyümeye başlayacaksın.
sadece seni ilgilendiren...
senin hayallerine uygun
senin seçeceğin bir yolun önünde durup
o ana dek tanıdığın, güvendiğin insanlardan yardım bile alsan...
o yola yalnız başına girmen gerektiğini anladığında
büyüyeceksin.
karar ve sonuçlar sadece seni ilgilendireceği için
kurban yok
mağdur yok
zalim yok
mazlum yok.
tek başınasın.
kendine her rolü biçebileceğin o yolun başında
tek başına karar vereceksin.
kendimi nasıl koymalıyım ortalığa?
bu kez dostlar yok.
ilk kez gerçekten
korkacaksın.
ama eğer başarırsan, bu senin başarın olacak.
sadece kendin için.
güçlen ve sen ol.
rast gelsin.
9 Şubat 2014 Pazar
5 Şubat 2014 Çarşamba
:)
Günaydın Dünya :)
Sabahın o güzel saatlerinde, insanın içine yepyeni ümitler ve hayat ışığı dolmuşken uyanmak...önünde kocaman ve sana ait bir gün olması ne güzel.
Az sonra yola çıkacağım. İnsanın istediği yere gidebilecek olması ne güzel.
Öncesinde bir sıcak poğaça ve çay. Bunları istiyor olmak ne güzel.
İyilik, güzellik, şans ve mutluluk. Çabalarının karşılığını alabilmek, kendini bozmadan yola devam etmek, mücadele ve yolda yepyeni sımsıcak dostlarla karşılaşmak...ne güzel.
Sabaha bu bızdığın videosuyla uyandım. İzledim...içimi bir sevinç kapladı. Nedensiz.
Nedensiz sevinçler de hediyedir.
Bir bebek geliyor dünyaya ve her şey onun için yeni.
Yağmur seni ıslatan ve bazen can sıkıcı bir şeyken onun için mucize.
Bugün hayatın mucizelerine kollarını aç dedim kendime.
Aç ve sarıl.
Bir kez geldin.
Göller, denizler ve yürüyen, koşan bulutlar var, yıldızlar var, her biri başka insanlar var. Dualar var, sevgiler var. Kahkaha diye bir şey var.
Yağmuru seven, koklayan ve tadına bakan o minik kız gibi, hayatın içine dal.
Çok da fazla bir şey bekleme..sakin ol.
ve hep mutlu ol.
Sabahın o güzel saatlerinde, insanın içine yepyeni ümitler ve hayat ışığı dolmuşken uyanmak...önünde kocaman ve sana ait bir gün olması ne güzel.
Az sonra yola çıkacağım. İnsanın istediği yere gidebilecek olması ne güzel.
Öncesinde bir sıcak poğaça ve çay. Bunları istiyor olmak ne güzel.
İyilik, güzellik, şans ve mutluluk. Çabalarının karşılığını alabilmek, kendini bozmadan yola devam etmek, mücadele ve yolda yepyeni sımsıcak dostlarla karşılaşmak...ne güzel.
Sabaha bu bızdığın videosuyla uyandım. İzledim...içimi bir sevinç kapladı. Nedensiz.
Nedensiz sevinçler de hediyedir.
Bir bebek geliyor dünyaya ve her şey onun için yeni.
Yağmur seni ıslatan ve bazen can sıkıcı bir şeyken onun için mucize.
Bugün hayatın mucizelerine kollarını aç dedim kendime.
Aç ve sarıl.
Bir kez geldin.
Göller, denizler ve yürüyen, koşan bulutlar var, yıldızlar var, her biri başka insanlar var. Dualar var, sevgiler var. Kahkaha diye bir şey var.
Yağmuru seven, koklayan ve tadına bakan o minik kız gibi, hayatın içine dal.
Çok da fazla bir şey bekleme..sakin ol.
ve hep mutlu ol.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)